Σάββατο 30 Απριλίου 2005

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Μέσα στη χαλαρότητα και το …όλα καλά.. κλίμα που ζούμε όλοι μας, μερικά πράγματα μένουν σταθερά και διαχρονικά. Ταυτόχρονα είναι και επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε…...

‘’ Όταν λέγη Ανάστασις ο Ελληνικός λαός, κρύφια χορδή αναπαλλομένη εις τα μυχαίτατα της καρδίας του, υπενθυμίζει εις αυτόν και του Γένους την ανάστασιν και ο Χριστός και η Πατρίς συναντώνται εν αυτώ ισοπαθείς και ισόθεοι.’’ ( Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)

Αλήθεια την έχουμε δει έτσι την ιστορία;
Όλα πάνε καλά και χαλαρά με την φραπεδιά μας ή το fredo μας, μας απασχολεί το σήμερα αλλά κυρίως το αύριο, για μας, τους φίλους μας την ‘’Ελλάδα .. ρε γαμώτο’’;

Ο Σάββας… (αλήθεια τι ωραίο concept κι΄αυτό για την καλωδιακή) έφυγε πια από την Πορτογαλία, μετά την ‘’ένεση’’ που λεγόταν euro, έμεινε η σκηνή του στη πλατεία και μεις, ξεθαρέψαμε λίγο – λίγο και κουνήσαμε την σημαία μας, που σε άλλες εποχές ήταν ‘’ναϋλον πάνι’’.

Και τώρα τι;

Ξανά στις καφετέριες (δεν λέω καλές κι΄αυτές) και στο αραλίκι επικριτές των πάντων;

Μήπως είχε δίκιο που έλεγε ‘’ Μας έχουν ονομάσει παιδιά. Αλλά και τα παιδιά, όσο κι αν είναι ευχάριστα, πρέπει καμιά φορά να ωριμάζουν. Ένας ολόκληρος λαός δεν έχει το δικαίωμα να παιδιαρίζει με τα ιερά και τα όσια… ‘’ (Ι.Μ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΟΠΟΥΛΟΣ)