ΕΝΑΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ( ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ )

ΤΑΡΑΝΤΑΣ


Μετά από ταξίδι 18 περίπου ωρών, από την Πάτρα, φτάνει κανείς στο Μπάρι και από κεί στον Τάραντα.
Αποικία της αρχαίας Σπάρτης που ιδρύθηκε το 708 π.χ, όταν ο ιδρυτής της πόλης, Φίλανθος από την Λακωνία, έφερε, στο σημείο αυτό τα νόθα παιδιά των Σπαρτιατισσών που τα είχαν αποκτήσει με είλωτες, κατά την διάρκεια των πολέμων με τους Μεσσήνιους. Η μεγαλύτερη ακμή της πόλης, υπήρξε η περίοδος από 450 μέχρι 350 π.χ, κατά την οποία η γύρω, σημερινή ιταλική, περιοχή, υπό την επικυριαρχία της, επί των γηγενών πληθυσμών, γνώρισε την ανάπτυξη του εμπορίου, με αποκορύφωμα την περίοδο 430 - 365 π.χ, εποχή του ικανότατου φιλισόφου και πολιτικού ανδρός Αρχύτα, φίλου του Πλάτωνα.
Δίκαια θεωρείται από πολλούς, η ‘’ πρωτεύουσα’’ της Μεγάλης Ελλάδος, για την υπερπόντια εξάπλωση των Ελλήνων.
Στα 209 π.χ, ως τιμωρία του Τάραντα, για την συμμαχία τους με τους Καρχηδονίους του Αννίβα, καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους, υπό τον Ύπατο Κόιντο Φοίβιο Μάξιμο και κατά- στράφηκε ολοσχερώς.
Στα 927 μ.χ καταστρέφεται και πάλι από τους Σαρακηνούς.
Στα 967 μ.χ επανιδρύεται από τον Στρατηγό του Βυζαντίου Νικηφόρο Φωκά και ο Τάραντας περνά περίοδο αναγέννησης.
Στα 1063 κατακτάται από τους Νορμανδούς και αρχίζει μία άλλη περίοδος στην ιστορία της.
Δέχεται πολλές επιδρομές από Τούρκους κατά τον 16ο και 17ο αιώνα, λόγω του φυσικού και στρατηγικού της λιμανιού.
Στα 1801, αποτελώντας τμήμα της Απουλίας, που ανήκε στους Αραγόνες βασιλείς, καταλαμβάνεται από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα.
Στα 1815 επιστρέφεται στους Βουρβόνους.
Στα 1860 τελικά, ενσωματώνεται στο Βασίλειο της Ιταλίας.


Μεγάλη η διαδρομή της και η ιστορίας της.
Πολλοί αυτοί που ζήλεψαν την στρατηγική θέση του λιμανιού της και κατόρθωσαν, να το καταλάβουν, παρωδικά ή μόνιμα.
Ένα το αξιολογότερο.
Τα ‘’μπάσταρδα’’ εκείνα παιδά των Σπαρτιατισσών, πίσω στα 708 π.χ, με την οξύνειά τους, την αποτελεσματικότητά τους και το δημιουργικό τους πνεύμα, απέδειξαν – για μια ακόμη φορά – ότι όταν η ράτσα μας (όπως και άλλες, βέβαια), αποτελεί ‘’μειονότητα’’ και αισθάνεται καταδιωκόμενη, μεγαλουργεί, βρίσκει τις άμυνές της, αποδεικνύει την αρχαία των νέων υπόσχεση ''άμες δε γεσόμεθα, πολλώ κάρονες’’




Α! και μία …… λεπτομέρεια, που ίσως να (μην) έχει και πολύ σημασία !!!!
Η πόλις σήμερα ακόμη (;) διατηρεί στο επίσημο σήμα της, πάνω από τον άνδρα με την τρίαινα που ιππεύει ένα δελφίνι, την ελληνική λέξη ΤΑΡΑΣ !