ΠΗΓΑΣΟΣ: ΕΝΑΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ( ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ )

ΤΑΥΡΟΜΕΝΙΟ

Η Ταορμίνα του Γκαίτε, του Τενεσή Γουϊλιαμς, του Ζαν Κοκτώ και του Όρσον Γουέλς, της Ρίτας Χέϊγουωρθ και της Γκρέτα Γκάρμπο, του Γκάρι Γκράντ και του Τζον Στάϊνμπεκ.

Η Ταορμίνα του ξακουστού ξενοδοχείου υπερπολυτελείας TIMEO, κτισμένο το 1874, δίπλα στη είσοδο του αρχαίου ελληνικού θεάτρου (!), του διάσημου καφέ WUNDERBAR στη πλατεία ΙΧ ΑΠΡΙΛΙΟΥ, και του Διεθνούς Φεστιβάλ κινηματογράφου, που το 2005, ήταν αφιερωμένο στην ξανθιά καλλονή του Χόλυγουντ, κρυφή σύντροφο του JFK των ΗΠΑ

και στο οποίο τιμήθηκε, για την προσφορά της στο διεθνή κινηματογράφο η ‘’δικιά μας’’ Ειρήνη Παππά.

Το Ταυρομένιο, η σημερινή Ταορμίνα δηλαδή, ιδρύθηκε το 403 π.χ. Αποτελούσε αποικία της κοντινής πόλεως Νάξου ( σήμερα Giardini Naxos ), της πρώτης ελληνικής αποικίας στη Σικελία, που ιδρύθηκε από, Χαλκιδείς με επικεφαλής τον Αθηναίο Θεοκλή και από Ίωνες, κατοίκους της δικής μας νήσου Νάξου.

Το Ταυρομένιο των τουριστών, που γεμίζουν την Via Teatro Greco, άλλοι για να αγοράσουν τα πανάκριβα τουριστικά είδη και άλλοι για να φθάσουν εκεί που τελειώνει ο δρόμος, στο αρχαίο ελληνικό θέατρο του Ταυρομενίου.

Χτίσθηκε στον 3ο π.χ αιώνα και είναι το δεύτερο, μετά το θέατρο των Συρακουσών, μεγαλύτερο αρχαίο ελληνικό θέατρο, της Σικελίας. Είναι ξακουστό για τη τέλεια ακουστική του αλλά και για την υπέροχη θέα του. Όταν κανένας κάθεται στις πάνω σειρές των καθισμάτων, μπορεί να δει στα δεξιά του, την επιβλητική κορυφή της Αίτνας και στα αριστερά του την ωραία ανατολική ακτή του Ιονίου πελάγους.

Το Ταυρομένιο, το ονομαστό ‘’ Οχυρό του Ταύρου’’ που θεωρούταν από τους γηγενείς της Σικελίας, ως μέρος ιερό, αποτελούσε στρατηγικό σημείο και σημείο στηρίξεως της αμυντικής γραμμής που έφρασε τον παραθαλάσσιο δρόμο που συνέδεε τις Συρακούσες με τη Μεσσήνη και το Στενό, καθώς ήταν κτισμένο σε μια θέση σχεδόν απόρθητη, πάνω στην κορυφή ενός βραχώδους λόφου.

Αυτό το απόρθητο μέρος, προσπάθησε να καταλάβει, με νυκτερινή καταδρομική ενέργεια, σκαρφαλώνοντας από το πιο απότομο και λιγότερο φυλασσόμενο σημείο, ο Διόνυσος ο Πρεσβύτερος, στην πορεία του για την κατάληψη του Ρηγίου και λίγο έλειψε να τραυματισθεί θανάσιμα.

Η πόλη γνώρισε περίοδο ακμής στην εποχή του Ανδρομάχου, πατέρα του ποιητή Τιμαίου (από όπου και η ονομασία του σημερινού υπερπολυτελούς ομόνυμου ξενοδοχείου).
Στα 902 κατακτήθηκε από τους Άραβες και στα 1078 από τους Νορμανδούς του Ρογήρου.

‘’Ανακαλύφθηκε’’ από την τότε ‘’ελιτ’’ της Αλβιώνος, στα τέλη του 18ου αιώνα και έγινε θα λέγαμε ένα θέρερτο για όλους αυτούς.

Ας είναι και έτσι, ίσως να είναι καλύτερα, να διατηρείται σε ζωή (και να συντηρείται), όλο το μεγαλείο του αρχαίου Ταυρομενίου, γιατί πώς θα μπορούσε να επισκευθεί κανένας τον, καλά συντηρημένο (όπως και όλα τα υπόλοιπα σημεία της πόλης πρέπει να τονίσουμε), Ιερό Ναό της Παναγίας του Βράχου (Madonna della Rocca), κτισμένο πάνω στην ακρόπολη του ελληνιστικού Ταυρομενίου.