ΤΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΤΟΥΡΚΑΚΙΑ…….

Στις 13 Μαϊου 2006, στις Σάπες, το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής για να τιμήσει την ‘’24η Απριλίου’’ που στη Κεμαλική Τουρκία (την σημερινή δηλαδή), είναι εθνική τους γιορτή με το όνομα ‘’ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ’’, διοργάνωσε αντίστοιχη εκδήλωση. Υπόψη ότι στη Τουρκία, η μέρα αυτή γιορτάζεται με εθνικιστικά ποιήματα και ύμνους προς το Κεμάλ Ατατούρκ.

Ωραία! Τι το ενδιαφέρον θα μου πείτε;
Μάλιστα. Έχουμε και λέμε…

Οργανωτής της εκδήλωσης ήταν ο ‘’Σύλογος Τούρκων Δασκάλων’’, διαλυμένος τελεσίδικα, με απόφαση των Ελληνικών Δικαστηρίων.

Στη διοργάνωση της εκδήλωσης (όπως τόνισε, στη προσφώνησή του, ο – παράνομος - Πρόεδρος των ‘’Τούρκων δασκάλων’’, Σαδίκ Σαλίχ), βοήθησαν η Τουρκική Ένωση Ξάνθης και η Τουρκική Νεολαία Κομοτηνής ( επίσης διαλυμένα από τον Άρειο Πάγο και συνεπώς παράνομα).

Παρόντες, στην εκδήλωση ήταν ο Τούρκος Πρόξενος Ουμίτ Γιαρντίμ, ο νομάρχης Ροδόπης Άρης Γιαννακίδης, ο Αντινομάρχης Π. Γρηγορόπουλος, (νομίζω υποστηριχθέντες από την Ν.Δ), ο υποψήφιος δήμαρχος Κομοτηνής του Συνασπισμού Δ. Δαμιανός και ο δήμαρχος Σαπών Γ. Πιλιλίτσης (όλοι προερχόμενοι από το χώρο του ΠαΣοΚ).

Στην εκδήλωση τραγούδησαν και χόρεψαν σύλλογοι της μειονότητας, με τραγούδια και ποιήματα όπως, «Τουρκία μου», «Τα βουνά της πατρίδας μου της Τουρκίας», «Άς κυματίσουν οι σημαίες» και εξύμνησαν τον γενάρχη της σύγχρονης Τουρκίας, τον ΚΕΜΑΛ.

Η ομιλούμενη γλώσσα, η τουρκική και χρέη για τους μη τουρκομαθείς, εκτελούσε ο διερμηνέας του Τούρκικου Προξενείου.

Ένα παράδειγμα είναι οι παρακάτω στίχοι πού απαγγέλθηκαν στή γιορτή:

Ας κυματίσουν οι σημαίες

Αγαπημένη γλυκειά μου σημαία
Τήν όμορφη καρδιά μου αν σου δώσω τήν παίρνεις;
Θά είσαι γιά πάντα μαζί μου;
Δέν ξεχάσαμε τόν λαό μας
Εσύ έκανες νά χαμογελάσει η ματιά μας
Κάθε μέρα σέ λαχταράμε, έρχεσαι νά γεμίσεις τίς ψυχές μας;...
Η 24η Απριλίου ήρθε,
Ας κυματίσουν οι σημαίες (...)
Νά πιαστούμε χέρι χέρι
νά μαζευτούμε σέ ένα μέρος
νά μνημονεύσουμε τόν Ατατούρκ μας
ξανά καί ξανά
Ποιός δέν ξέρει πόσο σημαντικός είσαι
γιά μας πανέμορφε Άτα μας
(...) Μήν μέ βλέπεις μικρό παιδί
είμαι ένας γενναίος στρατιώτης
τά ευλογημένα Τουρκάκια
ας έχουν πολλές γιορτές

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ – ΑΠΟΡΙΕΣ

Η παρουσία του Νομάρχη, νομιμοποίησε τη γιορτή και επιδοκίμασε τον τουρκικό της χαρακτήρα, που επιδιώκουν να περάσουν οι διοργανωτές της ;

Η παρουσία του Νομάρχη, νομιμοποίησε τα ΠΑΡΑΝΟΜΑ εκ του ελληνικού συντάγματος ‘’Τουρκικά’’ σωματεία και συλλόγους;

Η γιορτή αφορούσε σε εθνική γιορτή της Τουρκίας. Είχε καμμία σχέση και συνάφεια με του ΄Ελληνες της περιοψής στο θρήσκευμα μουσουλμάνους;

Η νομιμοποιημένη (με την παρουσία του Νομάρχη), εκδήλωση, ενώπιον του Τούρκου Προξένου, κινείται ή όχι στη κατεύθυνση του εκτουρκισμού (του φρονήματος και του πολιτισμού) των μουσουλμάνων ελλήνων της Δυτικής Θράκης;

Για ποιες σημαίες, άραγε, μιλούσαν τα ποιήματα, τις Ελληνικές ή τις Τούρκικες;

Είναι νόμιμο να γιορτάζεται, με τέτοια εκπροσώπηση, μια εθνική γιορτή, άλλου κράτους;

Τελούσε, η όλη εκδήλωση και το ύψος εκπροσώπισης της ελληνικής πολιτείας, τουλάχιστον υπό την έγκριση του Κέντρου;

Αν ναι, έτσι αντιλαμβανόμαστε τη προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων στη περιοχή;

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.

Αν όσα συμβαίνουν, εκεί ψηλά, στη Δυτική Θράκη, δεν αγγίζουν το κράτος του λεκανοπεδίου, ας μην τρέχουμε αργότερα, όταν οι κουμπάροι θα μιλήσουν ΦΩΝΑΧΤΑ, για τουρκική μειονότητα….

Αν η μη αντίδραση του …λεκανοπεδίου, οφείλεται στη πολιτική μαλακώματος και διατήρησης διαύλων με την Τουρκία, που πάση θυσία υποστηρίζει, καλά θα κάνει να αλλάξει τροχιά, γιατί…

Δεν έχουμε αντιληφθεί (νομίζω ότι ποτέ δε θα το αντιληφθούμε), ότι εδώ και πολύ-πολύ καιρό, αργά και μεθοδικά, η Τουρκία, έχει αρχίσει να μετατρέπει σε ΕΘΝΙΚΗ τη ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ μειονότητα της Δυτικής Θράκης.

ΥΓ
Πολλά μέρη από το κείμενο είναι ‘’δανεισμένα’’ από τον ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗ