ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΥΠΑΡΧΕΙ…. ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΟΜΩΣ;

Διαβάζω, μεταξύ άλλων, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

‘’Θετική εξέλιξη χαρακτήρισε τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας κατά τη συνάντησή τους στην Κωνσταντινούπολη, εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η συμφωνία, είπε ο Σον Μακόρμαν, «θα συμβάλει στην αποφυγή ατυχών περιστατικών όπως αυτό που συνέβη πριν από δύο εβδομάδες στο Αιγαίο»’’.

Διαβάζω, μεταξύ άλλων, στο ΕΘΝΟΣ

‘’Xθες ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Eξωτερικών Nαμίκ Tαν δήλωσε ότι η Tουρκία θα ζητήσει... αποζημιώσεις για το τουρκικό F-16 εφόσον η «έρευνα» (;) επιρρίψει τις ευθύνες για τη σύγκρουση στον νεκρό Eλληνα πιλότο K. Hλιάκη.’’

Και ότι

‘’…η περίφημη επέκταση του μορατόριουμ Παπούλια - Γιλμάζ θα ισχύσει κατά το... ήμισυ τουλάχιστον φέτος, με ημερομηνία έναρξης την 1η Iουλίου, αντί της 15ης Iουνίου που συμφωνήθηκε. O λόγος είναι η άρνηση των Tούρκων στρατηγών να ακυρώσουν την προγραμματισμένη άσκηση «Λευκή Φουρτούνα», η οποία είχε αναβληθεί λόγω της επίσκεψης της κ. Mπακογιάννη στην Kωνσταντινούπολη.’’

Επίσης στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ

‘’Σε μια απροκάλυπτη παρέμβαση υπέρ της Tουρκίας και παρεμβαίνοντας σε μια εσωτερική ευρωπαϊκή διαδικασία, η αμερικανική κυβέρνηση προέβη σε διάβημα προς τη Λευκωσία, απαιτώντας να μην προβάλει βέτο στη συνάντηση του Λουξεμβούργου’’.

‘’Θέμα Θράκης επιχειρεί να συντηρήσει η Αγκυρα’’ γράφει η Ημερησία και συνεχίζει, ‘’επιβεβαιώνοντας με την ανοχή, μάλιστα, της Aθήνας το «νόμιμο» ενδιαφέρον της για τους Eλληνες πολίτες μουσουλμανικού θρησκεύματος’’.

Με απλά και για απλούς ανθρώπους, λόγια, κάθε κράτος (και εμείς και η Τουρκία), σχεδιάζει, πολυεπίπεδα, πώς και με ποιούς τρόπους, θα αντιδράσει σε περιπτώσεις ‘’έντασης’’ ή ‘’κρίσης’’.
Οι αντιδράσεις αυτές είναι προσαρμοσμένες, στο πνεύμα που κινείται η Εθνική Στρατηγική κάθε κράτους.

Ένα παράδειγμα αυτών, είδαμε, στην περίπτωση του Τούρκου πιλότου, που στην ουσία, εφάρμοσε τους Τούρκικους Κανόνες Εμπλοκής (ΕΚΕ), αυτούς που λένε ότι ‘’σε περίπτωση προσθαλάσσωσης στο Αιγαίο, για οποιονδήποτε λόγο (κατάρριψη, ατύχημα κ.λ.π), και επέμβουν τα Ελληνικά μέσα Ερεύνης και Διάσωσης, πρέπει (εφ’όσον οι συνθήκες το επιτρέπουν), να αρνηθείτε την διάσωσή σας, από αυτά αλλά να διατυπώσετε την άποψη ότι θέλετε να διασωθείτε από τα δικά μας μέσα’’.

Ένα άλλο, είναι η πολυθρύλιτη, ‘’αποζημίωση’’ για το τουρκικό F-16.

Όλοι ξέρουμε, ότι στην ουσία είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθεί πραγματικά, με μη αμφισβητούμενα μέσα, όπως είναι η εικόνα από τα ραντάρ (είναι αδύνατο να ‘’δουν’’ αποστάσεις ενός ή και λιγότερο μέτρων), τι ακριβώς έγινε.

Ανεξάρτητα όμως από το αν μπορεί να αποδειχθεί η αλήθεια, η Τουρκία είχε έτοιμη την ‘’αντίδρασή’’ της, στο γεγονός της κατάρριψης (σύγκρουσης ή ότι άλλο θέλετε βάλτε), αλλά το ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ, την εφάρμοσε.

(πράγμα που δεν έκανε λίγα χρόνια πριν – γιατί οι συνθήκες δεν το επέτρεπαν – όταν διασώσαμε, έναν άλλον Τούρκο πιλότο, τον πήγαμε στην Μυτιλήνη, τον περιθάλψαμε και στη συνέχεια με ελληνικό C-130, τον γυρίσαμε στην Τουρκία).

Βλέπουμε, δηλαδή (όσοι θέλουμε να δούμε), ότι υπάρχει πλήρης συντονισμός και ταυτότητα αντιλήψεων, μεταξύ της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, στη Τουρκία, πάνω σε θέματα εφαρμογής της εθνικής τους στρατηγικής.

Από την άλλη πλευρά, τη δική μας όμως, αν και δεν μπορώ να φαντασθώ ότι δεν είχαν προβλεφθεί ανάλογα σενάρια αντίδρασης (μάλλον πιστεύω, για να μη πω ότι είμαι σίγουρος, ότι υπάρχουν), δεν εφαρμόσθηκε ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ.

Και δεν αναφέρομαι στα χαζά, να τον ‘’αρπάζαμε’’ να τον ‘’συλαμβάναμε’’ κ.λ.π. Εννοώ ότι από την στιγμή που διαπιστώσαμε ότι ο άνθρωπος δεν θέλει να διασωθεί από το ελληνικό μέσο έρευνας και διάσωσης (το Ε/Π), με ηρεμία και εφαρμόζοντας την εθνική μας στρατηγική, θα μπορούσαμε (καθ’όλα νόμιμα), μέσω του Εθνικού Κέντρου ‘Ερευνας και Διάσωσης, να δίναμε εντολή στο καράβι να πιάσει στο λιμάνι της Καρπάθου.

Και ΟΛΑ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΝΑΝ ομαλά και υπέρ των εθνικών (ζωτικών) μας θεμάτων.

Μη μου πείτε ότι αυτά είναι ‘’σωβινιστικοί εθνικισμοί’’ και άλλες τέτοιες μπαρούφες.

Ας σκεφτούμε τι είναι…..

….όταν βλέπουμε ότι ο κεντρικός άξονας της Εθνικής Πολιτικής Άμυνας (ΠΕΑ), να έχει ‘’μεταλαχθεί’’ σε κατευνασμό!

….όταν η, με κάθε τρόπο και χωρίς ανταλλάγματα, υποστήριξη της Τουρκίας από την ευρωπαϊκή Ελλάδα, θάβει το πρόβλημα των διεκδικήσεών της σε βάρος των ζωτικών μας συμφερόντων.

Και βέβαια όλα τα παραπάνω, συνοψίζονται στο απόσπασμα της ΑΠΟΨΗΣ του Κ.Ιορδανίδη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 11-6-06:

‘’Ο ισλαμιστής πρωθυπουργός αξιοποιεί τη συγκυρία για να ικανοποιήσει τις πολιτικές φιλοδοξίες του. Κατανοητή η προσπάθειά του. Η Ε.Ε. στηρίζει τον κ. Ερντογάν γιατί δεν μπορεί να ανεχθεί μια χώρα με τόσο μεγάλο «δημοκρατικό έλλειμμα.» Καλώς πράττει.

Η κυβέρνηση του κ. Κ. Καραμανλή στηρίζει πλήρως τις φιλοδοξίες του κ. Ερντογάν, διότι θεωρεί ότι διά του τρόπου αυτού θα απαλλαγεί από την πίεση του τουρκικού παραδοσιακού κατεστημένου και από τις υψηλότατες αμυντικές δαπάνες. Την προσέγγιση αυτή την αποκάλεσε «εθνική στρατηγική»’’.

Έτσι απλά, για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, να μη μας διαφεύγει ότι ‘’υποβόσκουσα διαμάχη μεταξύ του βαθέως κράτους και των ισλαμιστών, στη Τουρκία’’, είναι αμφίβολο αν υπάρχει, αλλά και αν υπάρχει θα θελήσει να εκτονωθεί ….. κάπου και το τελευταίο που μας συμφέρει είναι να εκτονωθεί στη πλάτη μας.

Γιατί πρέπει να μας μείνει καιρός και μυαλό για τη Γκιμουρτζίνα….που έρχεται!