Η ΣΥΝ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
(1)
Τραγούδι: Βασίλης Σκουλάς
Μουσική/Στίχοι: Νικολούδης Μιχάλης/Μίτσος Πάρης
Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό
Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά
Λευτεριά στους ανέμους ζητάω
έχω πάψει να είμαι θνητός
ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω
δίχως σώμα χρυσός αετός
Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά
Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό
Αυτά σε απάντηση των δηλώσεων της ντόρας για την επιβίβαση Τούρκου επιστήμονα στο ωκεανογραφικό ΑΙΓΑΙΟ που συνεχίζει και ολοκληρώνει τις έρευνες του γερμανικού ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, Βόρεια της Κρήτης.
Τα έχουμε ''τακτοποιήσει'' ΟΛΑ!!
Ακόμη και τα αυτονόητα.......!!
Γι' αυτό σκοτώθηκε ρε ο Ηλιάκης;
Για την συνδιαχείριση του Αιγαίου;
ΥΓ
(1). Ως ελάχιστος φόρος τιμής, στους ήρωες, μέρες που είναι..
posted by ΠΗΓΑΣΟΣ @ 4:57 μ.μ.
4 comments
4 Comments:
Εξαίρετο!
Ακόμα ένα από το Youtube:
για την Κύπρο
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια GREG.
Το βιντεάκι για τη Κύπρο τόχω στ'αγαπημένα μου. Πολύ ωραίο.
Πήγασε, γνωρίζεις πότε γράφτηκε αυτός ο ύμνος και εάν πρόλαβε να τον ερμηνεύσει ο Ξυλούρης;
@ ανώνυμος
Αγαπητέ ανώνυμε, το τραγούδι έχει τον τίτλο ''Ο Ήλιος Θεός''.
Η πρώτη εκτέλεση είναι του Βασίλη Σκουλά.
Ναι το έχει ερμηνεύσει και ο Νίκος Ξυλούρης.
Θα το βρεις στο παρακάτω CD:
Δισκογραφική Εταιρία: LIBRA
Τύπος: CD 1
Χρονολογία Κυκλοφορίας: 1995
Τραγούδια:
ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ
ΚΑΝΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΝΑ ΦΑΝΕΙ
ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
ΕΡΩΤΙΚΟ(ΕΛΑ ΠΑΡΕ ΜΕ)
Η ΠΤΗΣΗ
ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΡΟΔΑΥΓΗΣ
ΤΟΠΟΣ
ΒΟΛΙΣΣΟΣ
ΜΕΛΙΝΑ
ΛΑΣΚΑΔΑ
ΤΣΑΜΙΚΟ
Ο ΗΛΙΟΣ ΘΕΟΣ
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΕΤΟΥΣΑΣ
Μια περιγραφή που δίνει η εταιρεία για το CD, αλλά και για την έμπνευση του συνθέτη είναι η παρακάτω:
" Από την Αιολία, το νησί του αρχαίου Έλληνα θεού Αίολου, οι άνεμοι ταξιδεύουν σε κάθε σημείο του ορίζοντα, μεταφέροντας ήχους και αρώματα της μουσικής της Μεσογείου. Οι συνθέσεις του Μιχάλη Νικολούδη περνούν από το σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης και δίνουν πνοή στον άνεμο. Ανοίγονται στην απέραντη θάλασσα, διατηρώντας πάντα ως σίγουρο λιμάνι την πλούσια ελληνική παράδοση. Φως και θάλασσα, άνεμος και αλμύρα, είναι τα τέσσερα στοιχεία που συνθέτουν τον ηχητικό κόσμο του Νικολούδη. Μαντόλα, ούτι, μαντολίνο, βιολί, μπουζούκι, ney, percussion, kalimba, τούμπα, synthesizers, ακουστική κιθάρα και μπάσο είναι τα όργανα που χρωματίζουν τον κόσμο αυτό. Ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Σοφία Τσέρου και ο Βασίλης Σκουλάς ερμηνεύουν τα πέντε τραγούδια του άλμπουμ, το οποίο περιλαμβάνει και οκτώ οργανικά κομμάτια. Η συμμετοχή καταξιωμένων μουσικών (Omar Faruk Takbilek, Haig Yazdjian) συμβάλλει στο άψογο μουσικό αποτέλεσμα."
Βέβαια το τραγούδι (όχι όλο το CD)μπορεί να συνδιαστεί και με τις θυσίες, καθημερινές και συνεχείς, των άγνωστων σε πολλούς από μας ΗΡΩΩΝ της πολεμικής μας αεροπορίας (και έχει γίνει σε πολλά fora στο διαδίκτυο), άσχετα αν η έννοια που θέλει να δώσει στιχουργός και συνθέτης ήταν άλλη (την οποία αν ακούσεις όλο τον δίσκο, την πετυχαίνει).
Δημοσίευση σχολίου
<< Home