ΕΝΑΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ( ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ )

ΕΓΕΣΤΗ

Η πλέον αμφιλεγόμενη πόλη της Σικελίας.

Δεν αποτελεί ελληνική αποικία, αλλά τα ΄΄κατορθώματά΄΄ της έχουν συμβάλλει, κατά κάποιο ποσοστό, στην αρχή του τέλους των Αθηνών κατά τον Πελοπονησιακό πόλεμο.

Και να το πώς και τα γιατί.

Οι πρώτοι κάτοικοι της πόλης, οι Έλυμοι, έφθασαν εδώ από την ανατολική Μεσόγειο, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες αρχαιολογικές μελέτες. Έφθασαν στην Εγέστη (εδώ αρχίζει ξανά ο μύθος), μαζί με τον Αινεία, τον γενάρχη των Ρωμαίων, κατά τον Βιργίλιο.
Σε κάποια χρονική στιγμή εξελληνίστικαν, αλλά δεν έπαψαν να βρίσκονται σε συνεχή διαμάχη, με την κοντινή τους Ελληνική αποκία, τον Σελινούντα.

Στα 416 π.χ, οι Εγεσταίοι, έκαναν και κάτι άλλο. Παραπλάνησαν τους πρέσβεις των Αθηνών, λέγοντας ότι είχαν τα μέσα να τους συνδράμουν, στην εκστρατεία τους, εναντίον του κοινού τους εχθρού, τις Συρακούσες. Θα δούμε αργότερα πως.

Η εκστρατεία βέβαια των Αθηναίων, για την κυριαρχία επί της Σικελίας, με επικεφαλή των Αλκιβιάδη, κατέληξε σε τραγωδία (τα είπαμε αυτά στο μέρος για τις Συρακούσες), αλλά και για την Εγέστη, που για να σωθεί από την οργή του Διονυσίου των Συρακουσών, το 397 π.χ, αναγκάσθηκε να συμμαχήσει με τους Καρχηδονίους.

Και επειδή, κάποτε οι λαοί δεν ξεχνούσαν την ιστορία τους….., η εκδίκηση των Συρακουσών ήλθε, επί τυράννου Αγαθοκλέους, στα 307 π.χ, όπου η πόλη λεηλατήθηκε και μετονομάσθηκε σε Δικαιόπολις.

Κατά την διάρκεια των Καρχηδονιακών πολέμων, οι Εγεσταίοι, θυμήθηκαν την κοινή καταγωγή τους με τους Ρωμαίους, πήραν μέρος σε αυτούς, στο πλευρό των Ρωμαίων και έγιναν η πρώτη Ρωμαϊκή πόλη της Σικελίας. Η πόλης πέρασε περίοδο ευημερίας, μέχρι την καταστροφή της από τους Άραβες.

Κατά την Βυζαντινή περίοδο, στα τέλη του 13ου αιώνα, εγκαταλείφθηκε οριστικά, όταν καταστρεπτικός σεισμός την ισοπέδωσε.

Κλείνει λοιπόν ο κύκλος, με τον σεισμό, που τα ισοπέδωσε όλα πλην του αρχαίου ναού.

Ναός, από τα ομορφότερα δείγματα της Δωρικής αρχιτεκτονικής, έργο ικανώτατου αθηναίου αρχιτέκτονα, πλην αγνώστου, κτισμένος σε περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους, πλην όμως αφιερωμένος όχι σε ελληνική θεότητα, μοχλός της εξαπάτησης των αθηναίων πρέσβεων που είπαμε στην αρχή. Για να προλάβουν οι Εγεσταίοι την άφιξη των τελευταίων και να δείξουν ότι εμείς εδώ είμαστε, ακμαίοι και φιλοαθηναίοι, ο ναός οικοδομήθηκε βιαστικά, μεταξυ 426-416 π.χ και τούτο φαίνεται από το ότι οι κίονές του δεν έχουν ραβδώσεις (δεν πρόλαβαν να τις κάνουν), αλλά και οι μετόπες και τα αετώματα δεν φέρουν διακοσμήσεις.

Είναι όμως πραγματικά ένα τέλειο έργο (τουλάχιστον μέχρι εκεί που πρόλαβαν να το κατασκευάσουν), το πιο εκλεπτυσμένο επίτευγμα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής, διότι δεν συναντάς σε καμμά του διάσταση ευθεία γραμμή, όπως βέβαια και στον Παρθενώνα. Έχει εφαρμοσθεί και σ΄αυτόν τον ναό, η ΚΑΜΠΥΛΟΤΗΤΑ. (4 εκατοστά, στις όψεις-μικρές πλευρές και 8 εκατοστά στις μεγάλες πλευρές).

Άλλο αξιοθέατο της πόλης είναι το ελληνιστικό θέατρο, λαξευμένο στην κορυφή του όρους BARBARO (κάτι θυμίζει αυτό), που κατασκευάσθηκε στα μέσα του 3ου π.χ αιώνα. Η θέα που αντικρύζει κανείς όταν καθίσει στις κερκίδες του είναι πανέμορφη.

Και μία προσωπική παρατήρηση.

Τα καλιτεχνίματα των ειδικών της Μεγάλης Ελλάδος, όπου και να γυρίσεις το μάτι σου, δείχνουν την πρόοδο και το επίπεδο στο οποίο είχαν φθάσει οι πρόγονοί μας, έστω και αν φύγαν από τις εστίες τους, διωγμένοι, κατατρεγμένοι, ακόμη και μπάσταρδοι, όπως του Τάραντα.

Δίπλα σε αυτά τα καλιτεχνίματα, βλέπεις (όπως στην περίπτωση της θέας από το θέατρο της Εγέστης), τα επιτεύγματα της σύγχρονης ιταλικής επιστήμης των αυτοκινητοδρόμων, που βέβαια είναι το κάτι άλλο, χωρίς καμμία σχέση με τις δικιές μας ΠΑΘΕ, ΝΑΘΕ, Αθηνών - Κορίνθου, Κακιάς Σκάλας κ.λ.π.

Αναρωτιέμαι λοιπόν. Τίποτε δεν πήραμε, δεν διδαχθήκαμε, από όσα είπαν, έκαναν, μας άφησαν, τέλος πάντων οι πρόγονοι ;