ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΡΟΥΣΦΕΤΙΟΥ

(ΣΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ)

Σε προηγούμενό μου ποστ, έγραφα για το ‘’σύστημα’’ των ρουσφετοζήτουλων και των ρουσφεδοτών.

Κατέλειγα στο συμπερασμά μου ότι το ‘’σύστημα’’ ευδοκιμεί γιατί βολεύει και τις δύο πλευρές, τους ψηφοφόρους και τους πολιτευές.

Δεν σχολίασα καθόλου, το πώς αυτό το ‘’σύστημα’’, ροκανίζει στην ουσία το ίδιο το κράτος, που πρέπει να είναι ΠΕΡΑ και ΠΑΝΩ από κάθε κόμμα που κυβερνά, ή αντιπολιτεύεται.

‘Εννοιες όπως, πατρίδα, εθνικές υποχρεώσεις των πολιτών αυτού του κράτους απέναντι σε αυτό, υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας, υπόσταση και εικόνα του κράτους στα διεθνή φόρα και ό,τι τέλος πάντων συνιστά ένα σοβαρό, υπεύθυνο και σταθερό στις επιδιώξεις του σύνολο, έχουν πάει περίπατο και στον αγύριστο.

Η κοινωνία μας, και ιδιαίτερα το τμήμα της που συνιστά το υποσύνολο των νέων πολιτών, έχουν αλλωθεί από ιδέες και σκέψεις, που ναι μεν είναι καλές ή αν θέλετε αποδεκτές, μέσα στον παγκοσμοποιημένο χώρο που ζούμε, αλλά κανείς – από αυτούς που πρέπει – δεν έχει υπογραμμίσει ότι καλώς ή κακώς, πρέπει να έχουμε και ένοπλες δυνάμεις, γιατί χωρίς αυτές, δεν είναι δυνατή η πραγματική και νομικήυπόσταση ενός κράτους.

Αν κανείς πάνω σε αυτό προσθέσει και την εγγενή δυσκαμψία των δομών των ενόπλων δυνάμεων, να αφομοιώσουν τις νέες αυτές τάσεις, θα δει ότι βρισκόμαστε σε ένα φαύλο κύκλο …..και κυνηγάμε την ουρά μας όπως κάνουν οι σκύλοι όταν τους τσιμπήσει τα αχαμνά το τσιμπούρι….

Έχουμε λοιπόν, από την μια μεριά την κοινωνία, εμάς δηλαδή τους γονιούς, τους αδελφούς, τις μανάδες, που εδώ και χρόνια έχουμε δημιουργήσει την κατάσταση, που σίγουρα πρέπει να είναι υποψήφια για το βιβλίο Γκίνες :

Ενώ έχουμε το θεσμό των Ενόπλων Δυνάμεων, σε πολύ υψηλό βαθμό εκτίμησης (γύρω στα 65-75%), κάνουμε το κάθε τι, θεμιτό και αθέμιτο, για να μην πάει ο κανακάρης μας φαντάρος, ή να πάει αλλά εάν είναι δυνατόν, να υπηρετήσει στο δωμάτιό του!!

Έχουν μπεί, οι οικογένειες, σε ένα τρυπάκι που λίγο-πολύ τις οδηγεί στην εξεύρεση της πελατειακής σχέσης με τον βουλευτή, ή κατά την κοινή σερμόμενη παράφρασή του, ‘’βολευτή’’.

Χθές ακόμα, η κα. Κουντουρά βουλευτής της ΝΔ, δήλωνε, σε τηλεοπτική εκπομπή, ότι ‘’έχουμε αιτήματα και βέβαια τα προωθούμε προς το ΥΕΘΑ, για να τα ικανοποιήσει, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων και των νόμων’’.

Τώρα ποιος θα είναι αυτός που θα ελέγξει αν ένα ρουσφέτι έγινε κατά νόμο, αλλά κυρίως ποιος είναι αυτός που θα αδικηθεί για να υλοποιηθεί το ‘’αίτημα’’ του βουλευτού, δεν νοιάζει κανέναν.

Εγώ να βολευτώ και στα’ ρχ……α μου οι άλλοι.

Αυτό είναι το πρώτο συνθετικό του θέματος – προβλήματος:

Διαμόρφωση της συνείδησης της κοινωνίας, από το πολιτικό σύστημα, ότι ΄΄εγώ είμαι εδώ να σε βολέψω, απλά σταύρωσε με στις εκλογές’’.

Το αλισιβερίσι όμως αυτό έχει και ουρές, πολλές και επικίνδυνες.

Μία από αυτές, είναι το ότι μπορεί κάθε στιγμή να βρεθεί ο όποιος καταφερτζής και να εκμεταλλευθεί, την αλλοτριωμένη στο ρουσφετοπαρεδώσε κοινωνία και να βγάλει και το κάτι τις του!!

Μια άλλη είναι ότι μαζί με την αλλοτρίωση των συνειδήσεων των πολιτών, αλλοτριόνωνται και οι συνειδήσεις των υπηρεσιακών φορέων, που είναι εντεταλμένοι να εφαρμόζουν τους νόμους. Δεν αναφέρομαι σε χρηματισμό, αυτός εμπίπτει στην προηγούμενη περίπτωση. Αναφέρομαι στο σύστημα που υπήρχε, υπάρχει και δυστυχώς θα υπάρχει, μέσα στις ένοπλες δυνάμεις, στον τομέα των στελεχών.

Ας ξεκινήσουμε από τις κορυφές του προβλήματος.

Επιλογές των Αρχηγών.

Όλα τα κόμματα, λέγαν, λένε και θα λένε, ότι επικρατεί αξιοκρατία στις κρίσεις.

Μάλιστα.

Οι αρχηγοί του ΓΕΕΘΑ και των κλάδων των ενόπλων δυνάμεων, επιλέγονται από το ΚΥΣΕΑ. Στην συνέχεια αφού επιλεγούν, συνέρχονται στο ΣΑΓΕ (Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων) και βγάζουν τους Αντιστρατήγους των κλάδων κ.λ.π.

Δεν νομίζω ότι οι επιλογές των Αρχηγών είναι όλες μονοκούκι κομματικές. Πιστεύω ότι υπήρξαν και υπάρχουν Αρχηγοί που ήταν από τις σωστότερες επαγγελματικές επιλογές.
Αλλά από την άλλη μεριά, τι μπορεί να πει κάποιος όταν βλέπει έναν Αρχηγό, που μπροστά του όφειλε να κάθεται προσοχή και να του παρουσίαζει τα όπλα, όλο το Στράτευμα, μόλις αποστρατεύεται, από την χ κυβερνηση, να διορίζεται από την ίδια χ κυβερνηση, σε θέση διευθύνοντος συμβούλου πετρελαϊκης κρατικής εταιρείας;
Θα μπορούσε να πεί ότι η επιλογή του ως Αρχηγού, από την ίδια χ κυβέρνηση, έγινε με μη κομματικά κριτήρια;

Αυτό τώρα λειτουργεί αμφίδρομα και παλινδρομικά, δηλαδή, όσο ήταν Αρχηγός, ε, δεν είχε και την πλήρως μη απαλλοτριωμένη συνείδηση ! έκανε και τα ρουσφέτια των πολιτικών του προϊσταμένων, μια που κατά κάποιο ποσοστό η ‘κομματική’’ του πειθαρχία, τον υποχρέωνε να ‘’πηγαίνει με τα νερά’’ της κυβέρνησης που τον εξέλεξε.
(Για του λόγου το αληθές, οι πολλές, μετά την αποστρατεά του, δηλώσεις του Επίτιμου Αρχηγού του ΓΕΝ ).

Αλλά κάτω από κάθε έναν Αρχηγό, υπάρχουν - ξεκινόντας από τους Υπαρχηγούς του - Αντιστράτηγοι, Υποστράτηγοι, Ταξίαρχοι, Συνταγματάρχες και οι αντίστοιχοι των άλλων κλάδων, οι οποίοι, ζουν καθημερινά την πραγματικότητα, βλέπουν και κρίνουν. Πράττουν δε, κατά πως τους επιβάλλει η συνείδησή τους - αλλά και εάν αντιδράσουν, είναι σίγουρο ότι στις επόμενες κρίσεις θα αποστρατευτούν - και επιλέγουν τον δρόμο τον καλό ή τον δρόμο τον κομματικό…..

Οι συνειδήσεις, τώρα των μικρότερων στελεχών, είναι που αποτελεί το χειρότερο, επικινδυνότερο και πιο ύπουλο στοιχείο της αμφίδρομης και παλινδρομικής αυτής λειτουργίας,του κόμματος πάνω στις ένοπλές δυνάμεις.

Φαντάζομαι, ένα μικρούλη λοχαγό, ταγματάρχη, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, με ένα, δύο ή και τρία παιδιά, να τα βλέπει όλα αυτά, να βλέπει πως πορεύονται οι φελλοί και επιπλέουν, τι θα σκέπτεται !
Να κάνει και αυτός τα ίδια για να ‘’επιβιώσει’’, να πάει σε μια θέση εξωτερικού (διπλός μισθός), να πάρει μια καλή μετάθεση;
…… και οι πιο ‘’μπασμένοι’’ και με κομματικά ερείσματα από αυτούς, να πάρουν μετάθεση στο Πεντάγωνο, με την οποία πετυχαίνει δύο πράγματα, σταματά να φορά την αρβύλα και να τρέχει στις ασκήσεις, και από την άλλη μεριά, μπαίνει στις κάθε λογής ρουσφετολογικές ‘’δουλίτσες’’ που είναι πεισσότερο από βέβαιο θα τις κάνει αυτός ο μικρός, γιατί τι άλλο μπορεί να κάνει;
Επιτελικά σχέδια; Ούτε το σχολείο εφαρμογής του όπλου δεν θα έχει τελειώσει ακόμη, σε αυτόν τον βαθμό !!

Πάνω σε αυτό το πλάνο, που δεν αντιπροσωπεύει, βέβαια το σύνολο, αλλά είναι η πραγματικότητα για τα ‘’κέντρα των αποφάσεων’’ (ΓΕΣ,ΓΕΝ,ΓΕΑ), έρχονται οι ιδεολογικά πλήρως εξοπλισμένοι αναρχομηδενιστές, οι απάτριδες και οι 300.000 χιλιάδες των φυγόστρατων, να ρίξουν την τελευταία σταγόνα στο ποτήρι και να αρχίζουν να μιλούν, πληρωμένοι ή όχι, για μειώσεις θητείας, για ‘’τι τον θέλουμε τον στρατό’’, για τις ‘’χαμένες ευκαιρίες και χρόνο’’ των νέων και ότι άλλο μπορεί να φαντασθεί κανείς….

Και καπάκι, το πολιτικό σύστημα, που εξαγγέλει μειώσεις θητείας, την αυξάνει, τη κόβει, τη ράβει – λες και είναι μοδιστρούλα της γειτονιάς - γιατί δεν θέλει και δεν τολμά να πει την αλήθεια στον ψηφοφόρο του, την όποια αλήθεια, φτάνει να είναι αλήθεια.

Φοβάται μήπως τον πουν ΄΄εθνικιστή΄΄, έχει διαγράψει, από το λεξιλόγιό του λέξεις, όπως πατρίδα, έθνος, εθνικό συμφέρον, γιατί φοβάται ότι τα πληρωμένα παπαγαλάκια, θα του θυμήσουν την χούντα και τα σταγονίδια, θα τον πουν πατρηδοκάπηλο και εθνίκι και στο τέλος θα του κολήσουν και τη ταμπέλα του ‘’γραφικού’’, οπότε πάει η πολιτική του καριέρα…
….και τι δουλειά θα κάνει μετά…;

Να λοιπόν πως κλείνει ο κύκλος του ‘κυνηγώ την ουρά μου’’, για να πω ότι κάτι κάνω και γω.

Μόνο σε περιόδους που θα ξεσπάσει κανένα σκάνδαλο, σαν και αυτό των στρατολόγων, ακούγονται μεγαλόστομοι βουλευτάδες να δηλώνουν ότι είναι ‘’’υπερήφανοι που υπηρετήσαν την Πατρίδα’’ και όταν στο γυαλί αποκαλύπτεται ότι την υπηρετήσαν στην Ελληνική Πρεσβεία του εξωτερικού, κάνουν το μουγγό….

Που καταλήγουμε λοιπόν ;

Για να εξαφανίσει κανείς ένα στρατιωτικό σύνολο, δεν έχει να κάνει και πάρα πολλά.

Πρώτα, το αποκόπτει, με κάθε τρόπο, από τις παραδόσεις, τους γραπτούς και άγραφους νόμους του.
Μετά καταστρέφει ή δεν εφαρμόζει, τις παραδόσεις του, τις διαταγές (βλέπε πάγια διαταγή περί μορίων για τους στρατεύσιμους).
Κάποιοι άλλοι, διαπαιδαγωγούν τα στελέχη, σε άλλες ‘’πρακτικές’’ και συνήθειες (βλέπε κομματισμός-παραγοντισμός), και επινοούν άλλες διαδικασίες (είσαι ‘’δικός μας’’, μη σε νοιάζει, θα σε αποστρατεύσουμε, αλλά θα σε βάλουμε σε άλλη θέση και θα παίρνεις τα τριπλάσια από ότι όταν ήσουν σε ενέργεια).

‘Ετσι το στράτευμα, αρχίζει σιγά-σιγά να ξεχνάει για πιο σκοπό υπάρχει (την προάσπιση της εθνικής ακεραιότητας της Πατρίδας)
…..και εθίζεται για τον σκοπό που θέλουμε ( να μας εξυπηρετεί και α μας ικανοποιεί τα ‘’αιτήματα’’).
……Ο κόσμος τριγύρω του θα το ξεχάσει πολύ γρήγορα.

(Ας με συγχωρέσει ο Κούντερα, για τη παράφραση).

Ο κομματισμός στις Ένοπλες Δυνάμεις, σήμερα περνά τη δεύτερη μεγάλη του χρυσή περίοδο.

Η πρώτη, η πράσινη, ξεκίνησε το 1981. Τότε το στράτευμα ξέμεινε από ικανά στελέχη, είτε γιατί ήταν δεξιοί, είτε χουντικοί.

Η δεύτερη η γαλάζια, δε ξεκίνησε, στις 7-3-2004, που βγήκε η ΝΔ (γιατί τότε είχαμε τους Ολυμπιακούς και χωρίς τον κόσμο που δούλεψε γι΄αυτούς, ίσως θα πηγαίναμε κατά διαόλου), αλλά από τις κρίσεις του Μαρτίου του 2005 και συνεχίζεται……

Βγείτε από τη γυάλα ρε μαλακοπίτουρες.

Πείτε τα πράγματα με το όνομά τους!


Πάρτε διακομματικά μέτρα, ξεκινώντας άμεσα :

Από την αποστρατεία των 300 ραμολιμέντων, γέρων αποστράτων ανωτάτων αξιωματικών που επαναφέρνετε, κάθε που θα βγήτε κυβέρνηση. Τους 300 ρουφιάνους - πραίτωρες που σας καθοδηγούν και σας ‘’συμβουλεύουν’’, όχι για το καλό του στρατεύματος, αλλά μέσα από τις δικιές τους κομπλεξικές σκέψεις και συμπεριφορές.

Κατοχυρώστε, τώρα που θα ‘’αναθεωρήσετε’’ το σύνταγμα, διαδικασία επιλογής Αρχηγών ΓΕΕΘΑ και Γενικών Επιτελείων, από την Ελληνική Βουλή με απόλυτη και μυστική ψηφοφορία και με θητεία 3 ή 4 χρόνων.

Βγείτε από τη γυάλα, όλοι σας !!

…και σταματήστε να κοροϊδεύετε, όχι όπως νομίζετε τον κόσμο, αλλά τους εαυτούς σας.

ΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ

Έτυχε και επαγγελματικοί λόγοι, με φέραν στη Σαλονίκη, την ημέρα της πορείας των φοιτητών για το άρθρο 16 και τα άλλα συναφή και επίκαιρα.

Βρέθηκα λοιπόν στην Αγ. Δημητρίου, γύρω στις 1.30, να περνώ λίγο πριν η αρχή της πορείας, περάσει το Τούρκικο προξενείο.

Πάνω λοιπόν στην ώρα, νάσου 2 τσουτσέκια ''κουκουλοφόροι'' να βάζουν φωτιά σε ένα καφάο της κάμερας (που επιτηρεί το τούρκικο προξενείο βέβαια).

Και από δίπλα να περνούν οι φοιτητές, προς τιμή των οποίων, πολλοί ήταν που γιουχάρανε τον κουκουλοφόρο που φαίνεται δίπλα στο καφάο (αριστερά, στη πρώτη φωτό).

Και σκέφτηκα.

Τέτοια φασιστάκια, που ''εκτονώνονται'' ανώμαλα, δημιουργούμε.

Από κάτι τέτοιους πρέπει να φοβόμαστε.

Κάτι τέτοια κωλόπαιδα χαλούν κάθε διεκδίκηση.

Αλλά μήπως είναι μόνο....... αυτά;