Σαν σήμερα λοιπόν, στις 13 Απριλίου του 1204, οι Σταυροφόροι της
4ης Σταυροφορίας, υπό τους Βαλδουϊνο της Φλάνδρας και Βονιφάτιο το Μομφερατικό,
καταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη.
Βέβαια πάντα θα υπάρχουν ''εφιάλτες'' όπως ο Αυτοκράτορας Αλέξιος Γ' 'Αγγελος, που λιποψυχόντας την ''έκανε'' και ο Αλέξιος Δ' Αγγελος μαζί με το γέρο και τυφλό πατέρα του Ισαάκιο Β' 'Αγγελο, στέφθηκαν συναυτοκράτορες.
Ήταν ο Ισαάκιος αυτός για τον οποίο ο μετέπειτα συναυτοκράτορας, Αλέξιος Δ' 'Αγγελος, είχε τρέξει να προϋπαντήσει τους σταυροφόρους, στη Ζάρα της Δαλματίας και να τους παρακαλέσει να περάσσουν και από την Πόλη για να τον βοηθήσουν να αποκαταστήσει στον θρόνο τον έκπτωτο (από τον Αλέξιο Γ' Άγγελο) πατέρα του, υποσχόμενος να συμβάλλει υλικά και οικονομικά για την ολοκλήρωση της 4ης Σταυροφορίας.
Για να το κάνει όμως, έλιωσε εκκλησιαστικά σκεύη, κατηγορήθηκε γι'αυτό όπως και για το ότι απώτερός του σκοπός ήταν ο εξαναγκασμός του λαού, να ασπασθεί το ρωμαιοκαθολικό δόγμα.
Είχαν και οι δυό την τύχη των προδοτών.....
Από την ρευστή αυτή κατάσταση, νέος Αυτοκράτορας, αναδείχθηκε ο Αλέξιος ο Ε' ο Μούρτζουφλος, που αμέσως, δεν αναγνώρισε τη μυστική συμφωνία που είχαν κάνει οι συναυτοκράτορες, και προετοιμάσθηκε για την άμυνα της Πόλης.
Όλα αυτά όμως έδωσαν και το ηθικό στήριγμα στους σταυροφόρους για την επιχείρηση κατάληψης της Πόλης.
Η δολοφονία των ''φίλων'' μας, Αλέξιου Δ' Αγγελου και Ισαάκιου Β' 'Αγγελου, καθώς επίσης και η αθέτηση της συμφωνίας μας από τους Έλληνες, μας δίνουν το δικαίωμα να εισβάλλουμε στη Πόλη, τους συμβούλευαν, οι συμβουλάτορες.
Το πρωί της 13ης Απριλίου 1204, μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες, η Πόλη έπεσε στα χέρια των φραγκολεβαντίνων.
Για χίλια χρυσά, την είχαν επικυρήξει τη Βασιλεύουσα, που θα δινόταν στον πρώτο που θα πατούσε το πόδι του στα τείχη της.
"Για σχεδόν 1000 χρόνια, τα τείχη της Κωνσταντινούπολης προστάτευαν το Δυτικό Χριστιανικό κόσμο, για να υποχωρήσουν στους Σταυροφόρους και τελικά να παραβιασθούν από τα τούρκικα κανόνια."
Comer Plummer IIIκαι όπως γράφει ο ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος:
«Μπορεί (οι σταυροφόροι) να κατέστρεψαν το ελληνικό κράτος, όχι όμως και το ελληνικό έθνος. Ο μεσαιωνικός ελληνισμός κατέρρευσε στην αρχή του 13ου αιώνα, αλλά συγχρόνως ανέτειλε ο νεότερος ελληνισμός»
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ......Αυτά για να μη ξεχνιόμαστε, επειδή πρόσφατα μετά και το θόρυβο που έχει ξεσπάσει (με κέντρο το βιβλίο του Καραμπελιά-1204- θαυμάσιες οι 2 συνεντεύξεις του συγγραφέα στη
Miradolina,
εδώ και
εδώ),
θα πρέπει να δούμε τις ομοιότητες εκείνης της εποχής με τη σημερινή και να διδαχθούμε, επιτέλους, από τα λάθη μας και τα πάθη μας. Εμείς που πάντα - όπως και τότε - θα βρισκόμαστε ανάμεσα στη Δύση και στηνΑνατολή, άλλοτε ως συνδετικός κρίκος, άλλοτε ως προπέτασμα πάνω στο οποίο ξεσπούν οι δυνάμεις της ανατολής.
Κι' όλα αυτά μέσα στον πόλεμο των πρεσβυωπικών ψευτοδιαφωτιστών και ψευδοφιλεύθερων παγκοσμιοποιημένων οργάνων που προσπαθούν - μάταια - να μπερδέψουν τα πραγματικά γεγονότα με νεολογίστικες θεωρίες και παπαρολογίες, περί χριστιανικού φονταμελισμού και τα τοιαύτα.....
Τα πράγματα - ίσως - είναι πολύ πιο απλά από ότι προσπαθούμε να τα κάνουμε.
Πάντα ο ισχυρός θέλει την ευλογημένη μας γωνιά, την ελλάδα και τη θέλει γιατί ενώνει ανατολή και δύση, βορρά και νότο, σταυροδρόμι καραμπινάτο.
Πάντα ο ανατολίτης δε θέλει να μοιάσει του φραγκολεβαντίνου, όπως πολλοί από μας (διαχρονικά), αλλά να τον υποτάξει, με όποιον τρόπο θα του υποδείξει το εσωτερικό του κόμπλεξ. Και για τον σκοπό αυτόν, συμμαχεί ακόμη και με τους εχθρούς του...
Πάντα εμείς οι Έλληνες, παραπαίουμε κατά πως μας τραβά το εθιμικό μας και ποτέ δεν αποφασίσαμε ΚΟΙΝΗ και ΣΤΑΘΕΡΗ πορεία των εθνικών επιδειώξεων και γι' αυτό χάνουμε σε όλα τα επίπεδα.
Μια Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχαμε και κάναμε 100 χρόνια να την βγάλουμε στην επιφάνεια, να την μελετήσουμε και να προσπαθήσουμε να διδαχθούμε από τα λάθη της και τα κατορθώματά της.
Και τώρα, στο βωμό της ''ομαλοποίησης'' των συνειδήσεων και της ''στρογγυλοποίησης'' των ιστορικών γεγονότων, βρήκαμε την εύκολη λύση:
Για όλα φταίει το παπαδαριό και οι νεοχριστιανοί !!
Δεν λέω με τούτα, έξω από τη δύση κ.λ.π.
Δεν λέω να απομονωθούμε.
Ανησυχώ μόνο ότι αλώνονται συνειδήσεις, στο βωμό της νεο-ταξικο-παγκοσμοιοποίησης, με ανταλάγματα του στύλ ''καθρεπτάκια για τους ινδιάνους'' και χάνωνται ευκαιρίες συσπείρωσης για επίτευξη των εθνικών επιδειώξεων και συμφερόντων
Μήπως στον ορίζοντα έρχεται ένα νέο 1204;
