CHAMERIA IS OUR HOMELAND

Η ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.......


Το ότι η σημερινή Αλβανία είναι ένα ΄΄τεχνιτό κράτος΄΄, είναι γνωστό στους κατέχοντες.

Το ότι ο Ελληνικός Στρατός, κατά τους νικηφόρους πολέμους του 1912-1913, κατόρθωσε, μεταξύ των άλλων περιοχών να απελευθερώσει μέχρι τις 5 Μαρτίου 1913, τις περιοχές της Βορείου Ηπείρου, Αργυρόκαστρο, Χειμάρα, Άγιους Σαράντα, Τεπελένι, Πρεμετή και Κλεισούρα, ενώ η Κορυτσά είχε απελευθερωθεί στις 7 Μαρτίου 1913 και αυτό είναι γνωστό και καταγεγραμμένο, στα ιστορικά βιβλία.

Το ότι οι απελευθερωτικοί εκείνοι αγώνες και θυσίες του Ελληνικού Στρατού, είχαν τα προσδοκόμενα αποτελέσματα και αυτό είναι γνωστό, όπως γνωστό είναι πως, για σκοπούς των τότε Μεγάλων Δυνάμεων, οι προαιώνιοι πόθοι και τα όνειρα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, έμειναν τελικά ανεκπλήρωτα, διότι η Βόρεια Ήπειρος, με απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων, περιλήφθηκε το 1913, στο νεοσύστατο και ΤΕΧΝΙΤΟ Αλβανικό κράτος.

Ας όψωνται οι ΄΄φίλοι΄΄ μας, τότε, Ιταλοί και Γάλλοι !!

Αλλά αυτά γίνανε το 1913 θα πεί κανείς και σήμερα έχουμε 2005, τι ψάχνουμε;

Σωστά, τι ψάχνουμε;

Δεν ψάχνω τίποτε, απλά ΘΥΜΑΜΑΙ και ΔΕ ΞΕΧΝΩ, για να μπορώ να καταλάβω, τι συμβαίνει, βρε αδελφέ, σήμερα.

Πάμε λίγο πιο κάτω, στην Ιστορία.

Στις 1-9-1939, η Γερμανία του Χίτλερ, κηρύσσει τον πόλεμο, εισβάλοντας στην Πολωνία.
Στις 10-6-1940, η Ιταλία, συμμαχεί με την ναζιστική Γερμανία και μπαίνει και κείνη στον πόλεμο.
Πιο μπροστά, στις 12-4-1939, η Συντακτική Εθνοσυνέλευση της Αλβανίας, αποφασίζει και προσφέρει το αλβανικό Στέμμα, στον Βασιλέα της Ιταλίας και στους διαδόχους αυτού, γεγονός που η Ιταλία, αποδέχεται.
Στις 4-7-1940, με τον υπ΄αριθμό 319 νόμο, η Αλβανική Βουλή, ψηφίζει, τα εξής:

΄΄ .. Το Αλβανικόν Βασίλειον, αναγνωρίζει ότι ευρίσκεται εις πόλεμον με εκείνα τα Κράτη με τα οποία το Βασίλειον της Ιταλίας θα ευρεθεί εις πόλεμον…΄΄

Ο νόμος αυτός εφαρμόσθηκε και για την Ελλάδα, στις 28-10-1940, όταν στην επίθεση των Ιταλικών δυνάμεων, κατά της Ελλάδος, οι Αλβανοί, συμμετείχαν, με 14 Τάγματα τακτικού στρατού, με την Αλβανική Φασιστική Μιλίτσια (πολιτοφυλακή), και με εθελοντικά σώματα Αλβανών.
Μετά τη οπισθοχώρηση των Ελληνικών στρατιωτικών Μονάδων από το Αλβανικό μέτωπο, αφού, τον Απρίλο του 1941, μπήκαν στο παιχνίδι και οι Γερμανοί, η Ελλάδα καταλήφθηκε, από τους Ιταλούς και Γερμανούς, οι οποίοι, για να ανταμείψουν, οι πρώτοι την Αλβανία και οι δεύτεροι την Βουλγαρία, δώσανε περιοχές σε αυτούς προς κατοχή.

Η Θεσπρωτία, λοιπόν, ήταν η περιοχή την οποία, οι Ιταλοί, παρέδωσαν, στους Τσάμηδες, διορίζοντας Ανώτατο Τοποτηρητή, τον Τσάμη το γένος, ΤΖΕΜΙΛ ΝΤΙΝΟ, τον δε αδελφό του τον έκαναν Συνταγματάρχη της τσάμικης ΄΄μιλίτσια΄΄ (πολιτοφυλακής).

Γιατί η Θεσπρωτία, στους Τσάμηδες;

Που το πήγαιναν οι Ιταλοί;

Πάμε λοιπόν.

Τσαμουριά καλείται η περιοχή της Ηπείρου που περιλαμβάνει την Παραμυθιά, τις Φιλιάτες, την Πάργα, το Μαργαρίτι και ορισμένα χωριά του Δελβίνου.

Τσάμηδες, είναι αυτοί που κατοικούν στην Τσαμουριά.
Τα ονόματα (Τσαμουριά και Τσάμηδες), είναι παραφθορά του Βυζαντινού ονόματος της Θεσπρωτίας, Θυαμουριά, εκ του ποταμού Θύαμις, σημερινού Καλαμάς.
Οι Τσάμηδες, είναι φύλλο, γηγενές, ηπειρώτικο, αλβανόφωνο, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, χριστιανοί ορθόδοξοι. Ορεσίβιος λαός, με φεουδαρχική οργάνωση των διαφόρων ΄΄φαμελιών΄΄, βρίσκονταν σε συνεχή διαμάχη μεταξύ τους, αποκτώντας καχύποπτη και επιθετική αντίληψη, για κάθε τι που ήταν έξω από την ΄΄φαμίλια΄΄. Πάντα σε αντίθεση και αντιπαλότητα με τους συντοπίτες τους, των παραθαλάσσιων περιοχών, όπως η Πάργα, με την οποία, πολλές φορές ήλθαν σε θανάσιμες συγκρούσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η εκστρατεία, στα 1572, των Παργινών, με άλλους 6.000 Βενετσιάνους και Κερκυραίους, εναντίον του χωρίου Μαργαρίτι, προπύργιο των Τσάμηδων, και η ολοσχερής καταστροφή του.
Μετά το 1600, οι Τσάμηδες, εξισλαμίσθηκαν από τους Οθωμανούς και βέβαια για αντάλλαγμα, πήραν τα πιο καλά κομμάτια γης, στα κακοτράχαλα ηπειρώτικα βουνά, αποκτώντας σιγά – σιγά και οθωμανική συνείδηση.
Οι ελληνόφωνες κοινότητες της περιοχής, τους θεωρούσαν, άσχημη φάρα και τους περιφρονούσαν, ομολογουμένως δε ήταν φύλλο που κατά τα κεινώς λεγόμενα ΄΄δεν είχε μπέσα΄΄.
Την ομάδα αυτή, λοιπόν, εκμεταλλεύτηκαν, επαρκώς, και οι Οθωμανοί, κατά την επανάσταση του 1821, αλλά και το Αλβανικό κράτος, μετά την επανάσταση του 1821 μέχρι (δυστυχώς) και σήμερα.
Από τη αρχή της δεκαετίας του 20, το ελληνικό κράτος, αρχίζει να εγκαθιστά, στις περιοχές των μουσουλμάνων Τσάμηδων, πρόσφυγες από την Μικρά Ασία. Μεγάλος αριθμός Τσάμηδων, θεωρούσε, ως πατρίδα του την Τουρκία, αλλά (λόγω πιέσεων της Ιταλίας), η συνθήκη της Λωζάνης, στα 1926, που προέβλεπε την ανταλλαγή των μουσουλμανικών πληθυσμών, της Ελλάδος, με τους Χριστιανούς της Τουρκίας, δεν συμπεριέλαβε τους Τσάμηδες. (ας προσέξουμε τη συνεχή και αδιάλειπτο εφαρμογή εθνικής εξωτερικής πολιτικής από τους Ιταλούς, γιατί θα έρθουμε ξανά στα 1940, σε λίγο).
Στα 1928, η απογραφή, για την Θεσπρωτία, δείχνει ότι οι Τσάμηδες επί συνόλου 70.000 κατοίκων, είναι 19.605. Μέχρι τα 1936, ορισμένοι από αυτούς, ρευστοποιούν τις περιουσίες του και πηγαίνουν στην Αλβανία, η οποία προσφεύγει στην Κοινωνία των Εθνών, διεκδικόντας αποζημιώσεις, αίτημα που απορρίπτεται.
Στα 1936 και μετά, κατά την δικτατορία του Ι. Μεταξά, πάρθηκαν κασταλτικά μέτρα, εναντίον των μουσουλμάνων Τσάμηδων καθώς και εκτοπίσεις του ανδρικού πληθυσμού.

Φθάνουμε έτσι, κύκλο κάνει η Ιστορία, στα 1940, όπου, ένοπλες ομάδες Τσάμηδων, επιδίδονται σε πισώπλατα κτυπήματα των Ελληνικών Δυνάμεων που μάχονται στο Αλβανικό μέτωπο και κατά την κατοχή, με αρχηγό τον Τσάμη Ανώτατο Τοποτηρητή, ΤΖΕΜΙΛ ΝΤΙΝΟ, εγκάθετο των Ιταλικών στρατευμάτων κατοχής, επιδίδονται σε λεηλασίες, εμπρησμούς και μαζικές σφαγές του ελληνικού ορθόδοξου πληθυσμού της περιοχής, με αποκορύφωμα την εν ψυχρώ σφαγή 40 προκρίτων και του ιερέα της Παραμυθιάς.
Σκοπός τους η εθνική εκκαθάριση και η μελλοντική προσάρτηση της Θεσπρωτίας, στην Αλβανία, που ήταν υπό τον Ιταλικό έλεγχο.
Δοσύλογοι, συνεργάτες των κατακτητών, περιφέρονταν ειτέ με στολή είτε με πολιτικά, αλλά φορώντας πάντα περιβραχιώνιο με την σβάστικα.
Στα 1944, μετά από πολλές συγκρούσεις, δίνεται από τις Μονάδες ανταρτών του ΕΔΕΣ, του Στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα, το τελικό κτύπημα, και διαλύονται οριστικά, καταφεύγοντας στην Αλβανία, όλες οι ένοπλες ομάδες των Τσάμηδων.

Τον προδότη όλοι των θέλουν να τον χρησιμοποιήσουν, αλλά κανείς δεν τον σέβεται και δεν τον θέλει στα πόδια του όταν του τελειώνει την δουλειά.

Αυτή ήταν η κατάληξη του ηγέτη των Τσάμηδων, ΜΑΖΑΡΙ ΝΤΙΝΟΣ, που κατέφυγε στο καθεστώς του Εμβέρ Χότζα. Καταδικάσθηκε σε θάνατο, από αυτόν και εκτελέσθηκε.
Στα 1945, το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων των Ιωαννίνων, καταδίκασε ερήμην 1930 Τσάμηδες, απαλλοτρίωσε τις περιουσίες τους και τις μοίρασε σε ακτήμονες και άστεγους.
Φθάνουμε έτσι, συνοπτικά, στα 2005, αφού όμως έχει δημιουργηθεί η Πατριωτική Ένωση ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ, μέλη της οποίας οδήγησαν τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, στην απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα από το Αργυρόκαστρο.

Τι ζητάνε οι Τσάμηδες;

Να επιτραπεί η επανεγκατάστασή τους στην Θεσπρωτία, να τους επιστραφούν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία και να τους αναγνωρισθεί καθεστώς αλβανικής μειονότητας.

Ωπ !!

Ρε μπας και παίζει εδώ, ο number 3 των ΗΠΑ, ο κ. Μπέρνς. Αυτός δεν είναι που είπε πως η Ελλάδα πρέπει να αναγνωρίσει τις μειονότητες που ζουν στη χώρα;

Τα είχαμε τόσα χρόνια χύμα, μας έρχονται και τσουβαλάτα, αδέλφια.

Το εμπόλεμο με την Αλβανία, καταργήθηκε με απόφαση της κυβέρνησης Α.Παπανδρέου και υπουργείας εξωτερικών Παπούλια, του σημερινού Προέδρου, την δεκαετία του 1980 και καλά έκαναν, γιατί έτσι έπρεπε.

ΠΡΟΣΟΧΗ, δεν πρέπει να ψηφισθεί και από την ελληνική βουλή, η άρση του εμπολέμου, γιατί τότε, θα δωθεί το δικαίωμα, στους Τσάμηδες, να διεκδικήσουν, αποζημιώσεις από το ευρωπαϊκό δικαστήριο.

Θυμάται κανείς τον ΠΥΛΩΝΑ 267 της ΔΕΗ κοντά στη Σαγιάδα.......;

Αυτόν που ανατίναξαν (άγνωστοι), παραμονή Καθαρής Δευτέρας του 2002 !


CHAMERIA IS OUR HOMELAND….. (λένε αυτοί).

Ζέρβας που σας χρειάζεται ! … (λέω εγώ)