Με αφορμή τις επίσημες συνομιλίες σε υψηλό επίπεδο, Προέδρων και Πρωθυπουργών της Σερβίας και του Κοσσυφοπεδίου,
που έγιναν στην Βιέννη, στις 24-7-2006, σκέφτηκα να κάνω ένα round-up, για αυτά τα ‘’μικρά κρατίδια’’ που ξεφυτρώνουν στις βόρειες παρυφές της Ελλαδίτσας μας και να αποτυπώσω και τις εκτιμήσεις μου για αυτό που συμβαίνει γύρω – γύρω μας.
Γιατί τα πράγματα …μπορεί να μη πάνε όσο καλά το θέλουν αυτοί που τα δημιούργησαν, ή που θέλουν να τα δημιουργήσουν.
Πάμε λοιπόν… από αριστερά προς τα δεξιά (όπως τα βλέπουμε στον χάρτη).
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ 
Κάτοικοι Αλβανικής εθνότητας 1,5 εκατομ. Σέρβοι 100.000
Από την άνοιξη του 1999 (μετά τις αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των στρατευμάτων του Μιλόσεβιτς και των Κοσοβάρων αυτονομιστών του UCK και KLA), γίνεται στην ουσία προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ με τις ευλογίες του ΟΗΕ.
Από παλιά (Συνθήκη Βουκουρεστίου, 1913 και Συνθήκη Νεϊγύ, 1918), διατηρούσε μια ειδική σχέση ανεξαρτησίας, στα πλαίσια της Σερβίας και αργότερα της Γιουγκοσλαυίας, αλλά ακόμη και σήμερα θεωρείται από τους Σέρβους, ως η κοιτίδα του Σερβικού έθνους, αφού κατοικούσαν σ’αυτό από τον 8ο μχ έως τον 14ο μ.χ αιώνα. (πλήρη
ιστορική ανάλυση εδώ και
εδώ).
Πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου ο
Agim Ceku, πρώην Διοικητής του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου (KLA).
Στις συνομιλίες για το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, διακρίνουμε δύο τάσεις:
Την Σερβική, που λίγο πολύ μιλά για
‘’διευρυμένη αυτονομία’’, χωρίς να δέχεται να ακούσει καν τη λέξη αυτονομία, και
Την Κοσοβάρικη (στη πλειοψηφία τους Αλβανικής εθνότητας), που ξεκάθαρα μιλά για
πλήρη ανεξαρτητοποίηση και τερματισμό κάθε σχέσεως με την Σερβία.
FYROM 
Κάτοικοι: 2.000.000 εκ των οποίων το 25% Αλβανικής εθνότητας που κατοικούν κατά κύριο λόγο στο δυτικό τμήμα του κρατιδίου, αυτό που συνορεύει με την Αλβανία, διαπνεόμενοι στο σύνολό τους από τον Αλβανικό αλυτρωτισμό.
Στο 2000 και 2001, ξεκίνησαν ένολες συγκρούσεις μεταξύ των Αλβανών της FYROM και των Σκοπιανών, που είχαν ως αποτέλεσμα, τη Συμφωνία της Αχρίδος, σύμφωνα με την οποία, παραχωρίθηκε τοπική αυτονομία, σε δήμους και περιοχές που κατοικούνται από Αλβανούς καθώς και η κεντρική Διοίκηση ανέλαβε την υποχρέωση να αναπροσαρμόσει το Σύνταγμα και τους νόμους έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στα κεφάλαια της Συμφωνίας της Αχρίδος.
ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Η Σερβία:
Με τη απόσχιση του Μαυροβουνίου, χάνει τη πρόσβασή της στην Αδριατική θάλασσα.
Με την ανεξαρητοποίηση (εάν αυτή θα είναι η κατάληξη των συνομλιών) του Κοσσυφοπεδίου, χάνει το λίκνο της ιστορικής της ύπαρξης, πληγώνεται θανάσιμα το εθνικό γόητρο και σε τελκή ανάλυση χάνει τα 25% περίπου των εδαφών της.
Η FYROM
Με την χαλαρή αυτονομία, που υποχρεώθηκε να εφαρμόσει, για τους αλβανικης εθνότητας πολίτες της, βλέπει να αναζωπηρώνεται ο Αλβανικός εθνικισμός του 25% των κατοίκων της και ίσως θα δούμε σε κάποια στιγμή, μια άτυπη, αλλά ουσιαστική σε πρώτη φάση και επίσημα πλέον, τελωνιακή ένωση με τη ‘’μητέρα’’ Αλβανία. Με μια τέτοια προοπτική, δεν θα απέχει και πολύ, ότι απομείνει από το σλαυομακεδονικό πληθυσμό της να κοιτά προς ανατολάς, προς τη Βουλγαρία, όχι τόσο με τα μάτια του 19ου αιώνα, αλλά με την ανάγκη για οικονομική και στρατιωτική συνεργασία, μια που τότε η Βουλγαρία θα είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και της ΕΕ.
ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Πώς καταντήσαμε …Λοχία; (που έλεγε και το παλιό τραγουδάκι), …. εμείς οι μόνοι εταίροι της ΕΕ, στην περιοχή, που θα γινόμασταν η ατμομηχανή που θα έσερνε τα Βαλκάνια στη πρόοδο, την ευημερία και τον ευρω-εκπολιτισμό!
Εμείς οι …. Στρατηγικοί εταίροι των απανταχού δυνατών και ακαταμάχητων Τζόνυδων, που σε μας προσβλέπανε και υπολογίζαν!
1. Πού είναι ο ρόλος μας και η παρουσία μας, στη περιοχή;
2. Τί έχουμε κάνει εμείς για όσα συμβαίνουν γύρω μας;
3. Πώς έχουμε σχεδιάσει να σταματήσουμε τη διείσδυση σε όλα αυτά τα κρατίδια, των Τούρκων, ακόμη ακόμη και των Βουλγάρων που σήμερα είναι ακόμη αδύναμοι οικονομικά και στρατιωτικά, αλλά νομίζω ότι δεν χάνουν ευκαιρεία να προχωρούν;
4. Γιατί δεν ενεργοποιούμαστε, έστω και καλυμμένα, στη κατεύθυνση δημιουργίας Κουρδικού κράτους (αντιπεριπασμός στην Τουρκία);
Τα σύνορα στα κρατίδια που είναι προς βορρά της Ελλάδος, μετά από 5-10-15 χρόνια νομίζω ότι δεν θα είναι τα ίδια με τα σημερινά, όπως δεν είναι τα σημερινά αυτά που ήταν το 1999 (πριν από 7 χρόνια)!
Έρχονται δύσκολοι καιροί .....
Πόσοι (από αυτούς που πρέπει) τό'χουν όμως καταλάβει;
