28 ΟΚΤ 1940 – 28 ΟΚΤ 2005

65 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…..


Δεν με νοιάζει αν το ΟΧΙ το είπε ο δικτάτορας Μεταξάς ή ο Λαός ή και οι δυό μαζί.

Δεν με νοιάζει αν ΄΄είμασταν΄΄ γερμανόφιλοι αλλά αναγκαστήκαμε να πολεμήσουμε τους Ιταλούς.

Δεν με νοιάζει, όσα λέγονται, για το αν είμασταν ετοιμοπόλεμοι ή όχι.

Δεν με νοιάζουν οι ιστορικές ανακρίβειες, για την ΄΄οπισθοχώρηση΄΄ που έκανε ο Στρατός μας πάνω στα δοξασμένα βουνά της Πίνδου, κατά την πρώτη επίθεση των Ιταλών.

Με νοιάζει ότι όλα δείχναν ότι πάμε για πόλεμο και το καθεστώς του δικτάτορα, το είχε εντοπίσει, το είχε εκτιμήσει σωστά και είχε έγκαιρα κάνει τις απαραίτητες ενέργειες, να αποφύγει, όσο ήταν δυνατόν, ένα πόλεμο, αλλά αν δεν μπορούσε, να τον διεξαγάγει με αριστοτεχνικό τρόπο και σύστημα.

Με νοιάζει που κανένας, από τους καθημερινούς, σήμερα, διαμορφοτές της κοινής γνώμης, δεν λέει (αν το ξέρει), ότι :

Οι Ιταλοί στρατιώτες, στην Ρόδο, πριν τον πόλεμο, στις παρελάσεις, τραγουδούσαν ένα εμβατήριο με επωδό

‘’………. Sbrcheremo al Piréo
e conquisteremo touto l’Egeo’’

Ένας Ιταλός Ταγματάρχης, τον Απρίλιο του 1939, σε γεύμα με Αλβανούς προκρίτους, τους είπε ότι η Αλβανία, όπως το Πεδεμόντιο, 100 χρόνια πριν, προώρεισται να μεγαλώσει, εννοώντας τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου, αλλά και την Νότια Ήπειρο.

Ο Έλληνας πρόξενος στην Κορυτσά, τον Αύγουστο του 1939, τηλεγραφούσε ότι στην υποδοχή που οργάνωσαν οι Αλβανοί στον Τσιάνο, είχαν υψώσει συνθήματα με επιγραφές, ΄΄Κόσσοβο΄΄ και ΄΄Τσαμουρία΄΄.

Στις 6 Αυγούστου 1939, ιταλικό αεροπλάνο, βομβάρδισε με 6 βόμβες την ελληνική ακταιωρό Α6, κοντά στην νησίδα Λαγούσες, μεταξύ Σαλαμίνας και Αίγινας.

Στην ιταλική εφημερίδα ΄΄Πίκολο΄΄ σε εκτενές άρθρο της, αναλυόταν οι ιστορικοί, κατά την ιταλική εκδοχή, λόγοι, που επέτρεπα στον βασιλιά της Ιταλίας, να φέρει τον τίτλο ΄΄βασιλεύς της Κύπρου και των Ιεροσολύμων΄΄.

Στην επιθεώρηση ΄΄Κατάκτηση της Αυτοκρατορίας΄΄, δημοσιεύθηκε χάρτης της Ιταλικής Αυτοκρατορίας, που περιελάμβανε την Κέρκυρα, την Κρήτη και την Κύπρο.

Στις 14 Αυγούστου 1940, που τορπιλλίσθηκε η αγκυροβολημένη στο λιμάνι της Τήνου πολεμικό πλοίο ΄΄Έλλη΄΄, ταυτόχρονα δύο ιταλικά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν, χωρίς επιτυχία, το επιβατηγό ΄΄Φρίντον΄΄.

Μπορεί κανείς πολλά να καταμαρτυρήσει στον Μεταξά, αλλά (για την ιστορική αλήθεια), πρέπει να του αναγνωρίσει την απόλυτη ψυχραιμία και την δωρική ευψυχία με την οποία αντιμετώπιζε τις Ιταλικές προκλήσεις. (Βλάχου, 50 χρόνια διπλωμάτης, τόμος Α΄)

Κάποιος, βρε αδελφέ συνέτασσε τα σεμνά, λακωνικά και αυστηρής ακριβείας πολεμικά ανακοινωθέντα, νικών και ήττας, όπως το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου:


28 Οκτωβρίου 1940

΄΄Αι Ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου.
Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους΄΄.

Ο συντάκτης αυτών των ανακοινωθέντων, παραμένει ακόμη και σήμερα άγνωστος, όπως άγνωστα παραμένουν όλα εκείνα τα, ανώνυμα παιδιά και νέοι που έτρεξαν από παντού, για μια ακόμη φορά, να υπερασπιθούν, το ΔΙΚΑΙΟ, ανεξαρτήτως φρονημάτων και πολιτικών πεποιθήσεων, προέλευσης και καταγωγής.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.

Ας βγάλουμε τα δικά μας, για σήμερα, συμπεράσματα, μέσα από την κατάσταση που επικρατεί, στην κοινωνία, την νεολαία...

και ας τους θυμόμαστε, έστω, μια φορά τον χρόνο.