Τρίτη 20 Ιουνίου 2006

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΠΑΙΔΩΝ


Δηλώνω ότι δεν έχω σχέση με το εκπαιδευτικό σύστημα και τα του ΥΕΘΠΘ και ίσως τα θέματα που προσπαθώ να αναλύσω στο σημερινό ποστ, να μου είναι άγνωστα, από πλευράς διαδικαστικής.

Αλλά για να έχω μια όσο γίνεται σφαιρική αντίληψη, όσων θίγονται για το πρόγραμμα εκπαίδευσης των Μουσουλμανοπαίδων, έψαξα και βρήκα ότι υπεύθυνη για το πρόγραμμα αυτό είναι η Ειδική Γραμματεία Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του ΥΕΘΠ&Θ.

Με βάση λοιπόν αυτά διαπιστώνεται ότι από το Γ ΚΠΣ 2000-2006 προβλέπεται και το πρόγραμμα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΟΥΣΥΛΜΑΝΟΠΑΙΔΩΝ, τη περιγραφή του οποίου, μπορείτε να βρείτε εδώ και περισσότερα (για τη Α και Β φάση του) από την ιστοσελίδα του ΙΕΛ (Ιδρυμα Επεξεργασίας του Λόγου), εδώ.

Η επόμενη φάση του (2005-2007), περιγράφεται και αναλύεται εδώ

Το ερέθισμα, για όλα αυτά, μου το’δωσε, ο ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ, ένα 15ήμερο πανθρακικό έντυπο γνώμης, όπως αυτοπροσδιορίζεται.

Στις 1η και 6η σελίδες του τρέχοντος τεύχου, διάβασα ένα άρθρο με τίτλο ‘’ΠΡΟΣΘΕΣΗ, ΟΧΙ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ. ΟΧΙ ΔΙΑΙΡΕΣΗ, που με έβαλε σε παραπέρα προβληματισμό.

Όπως βγαίνει από την έρευνα, αλλά είναι και λίγο-πολύ γνωστό, γράφονται βιβλία, που θα χρησιμοποιηθούν από τα μειονοτικά σχολεία της Θράκης, όλων των βαθμίδων και από τους δασκάλους, καθηγητές, αλλά και από τους μαθητές τους.

Τα βιβλία αυτά, αφού συνταχθούν από την συντακτική τους ομάδα, μελετώνται, πριν την έγκριση και εκτύπωσή τους από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (ΠΙ) και στη συνέχεια δίνονται στα σχολεία.

Το χαρακτηριστικότερο σημείο του άρθρου, είναι οι 24 παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν από το ΠΙ, ( αναπλ. Πρόεδρος κ. Αναστασία Κυρκίνη-Κούτουλα), για τα πριεχόμενα του βιβλίου ‘’ΑΡΧΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ’’ της Α’ Γυμνασίου.

Στις παρατηρήσεις αυτές - όπως γράφει το δημοσίευμα - βρέθηκαν ‘’ανακρίβειες, παραλείψεις και αξιολογικές κρίσεις, ΟΛΕΣ (τι σύμπτωση) σε βάρος της Ελλάδας και του Χριστιανισμού!!!’’.

Αντιγράφω, ορισμένες από τις 24 παρατηρήσεις:

«Εξισώνεται ο θεσμός της αρχαίας ελληνικής πόλης - κράτους, της οποίας κύριο χαρακτηριστικό ήταν η πολιτική συνειδητοποίηση των πολιτών, με τα κρατικά μορφώματα στήν Ετρουρία, τη Φοινίκη και τη Μέση Ανατολή».


«Αναφέρεται ως χαρακτηριστικό της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ότι δέν υπήρχαν κόμματα καί δέν αναφέρεται η ύπαρξη αντίπαλων παρατάξεων».

«Η ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων αποδίδεται μόνο σε διεκδίκηση καταγωγής από μυθικό ήρωα (...) και αγνοούνται όσα στοιχεία την αποδεικνύουν».

«Δέν αναφέρεται ρητά ότι ο μυκηναϊκός πολιτισμός ήταν Ελληνικός πολιτισμός (...) Υποβαθμίζεται επίσης η σχέση του με τον πολιτισμό των γεωμετρικών χρόνων καθώς ακόμα καί η αρχιτεκτονική των γεωμετρικών χρόνων παρουσιάζεται ως επιρροή ανατολικών λαών καί δέν συνδέεται καθόλου με την εξέλιξη του μυκηναϊκού μεγάρου».

«Δέν αναφέρονται τά σημαντικά κέντρα μυκηναϊκού πολιτισμού στήν Κύπρο. Αναφέρεται μόνο ότι η Κύπρος πήρε πολλά στοιχεία από τον μυκηναϊκό κόσμο. Αναφέρεται η φοινικική αποικία Κίτιο στη Κύπρο, καμμία όμως ελληνική αποικία ή πόλη ονομαστικά».

«...Δεν τονίζεται η σημασία της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας»

«Δεν αναφέρονται στους Περσικούς πολέμους τα ονόματα και η συμβολή των βασικών πρωταγωνιστών (...) ενώ αλλού αναφέρονται επανειλημμένα τα ονόματα και η δραστηριότητα διαφόρων ηγεμόνων του ανατολικού κόσμου (π.χ. ο Αρντασίρ Α΄ Παπακάν των Σασσανιδών).

«Υποβαθμίζεται κατ’ επανάληψη η σημασία της ιστορίας του Ηροδότου ως πηγής για τους Περσικούς πολέμους, καθώς γίνεται λόγος μόνο για ανακρίβειες καί μονομέρεια και σε καμμία περίπτωση δεν παρουσιάζεται θετικά η συμβολή του (...) Ομοίως γίνεται επανειλημμένη επίκληση της υποκειμενικότητας του Ξενοφώντα ως Ιστορικού (...) Τό έργο του Πολύβιου υποτιμάται ως ιστορική πηγή».

«Η τιμωρία των Περσών χαρακτηρίζεται ρητά ως πρόσχημα της συμμαχίας Φιλίππου και ελληνικών πόλεων - κρατών».

«Απουσιάζει σαφής αναφορά στην υψηλή καλλιτεχνική αξία του Παρθενώνα (για τον οποίον αναφέρεται μόνο ότι ήταν το σπουδαιότερο από τα έργα στην Ακρόπολη), ενώ για το Σινικό Τείχος π.χ. αναφέρεται ορθώς ότι «είναι ένα από τα μεγαλύτερα τεχνικά έργα της ανθρωπότητας».

«Η διάδοση του χριστιανισμού οφειλόταν κατά τους συγγραφείς, στήν καλή τους οργάνωση (σελ. 229: Αντίθετα με τις άλλες θρησκείες που δεν μπόρεσαν τελικά νά συγκρατήσουν τούς οπαδούς τους, οι χριστιανοί οργανώθηκαν από νωρίς...”)».

Τελικά το βιβλίο θέλει, διορθώσεις ή πέταγμα και ξαναγράψιμο;

Εδώ πάμε να μάθουμε σε ΕΛΛΗΝΕΣ πολίτες, μουσουλμάνους το θρήσκευμα, την ελληνική ιστορία, όπως αυτή έχει καταγραφή επίσημα και διδάσκεται και στους χριστιανούς έλληνες συμμαθητές τους;

ή

θέλουμε να διδάξουμε στους πρώτους, μια ιστορία άλλη, που είναι ‘’έρμαιη στα υποπατριωτικά συμπλέγματατων δήθεν ιστορικών, που βγάζουν σπυράκια όταν τους μιλάς για την ελληνική ιδιαιτερότητα και τις ελληνικές αξίες’’;

Δεν μπορούν να αντιληφθούν - ειδικά μέσα στο χαμό των παραλείψεων και των κάθε λογής καθυστερήσεων, που παρατηρούνται από την επίσημη πολιτεία, σε θέματα ζωτικών/εθνικών ενδιαφερόντων – οι κλώνοι, οι δήθεν, οι βολεμένοι και οι ‘’προοδευτικοί ιστορικοί’’, ότι κάνουν κακό, ειδικά όταν μεταφέρουν τέτοιες ιδέες, σε χώρους, που ΤΩΡΑ (δυστυχώς, αλλά), προσπαθούμε να εισδύσουμε, με τη γνώση και τη προσέγγιση, σε χώρους που είναι αλλοτριωμένοι, σε μεγάλο βαθμό, από την τούρκικη προπαγάνδα και το ‘’πλύσιμο των εγκεφάλων’’ που κάνει χρόνια τώρα το ΚΟΤΖΑ ΤΕΠΕ;

Και στο κάτω – κάτω της γραφής ρε παιδιά, αν έχετε βάσεις, βάλτε τον όποιο προβληματισμό σας, σε χώρο που θα μπορεί να ακουσθεί και ο αντίλογος.

Στου κασίδι το κεφάλι θα μάθετε να κουρεύετε;